حضور

...در این هنگام از تاریکی ؛ تنها صدای نفس کشیدن ساعت شماته دار بگوش میرسد ؛
و زمان میگذرد ؛
و تو سالهاست که همچنان از پس "ابر غیبت نظاره گر مدعیان انتظاری ؛ و خود چشم انتظارمصلِحان منتظر مصلَح ؛
و اینک آیا آن زمان فرانرسیده است؟
مولا ی من ؛ زاهدان منتظر روزیند که که زهد و تقوای مهدوی ، عالم گیر شود ؛
و عابدان در انتظار ساعتی که به همراه مسیح ، نمازی به امامتِ ولایت اقامه کنند ؛
و عارفان چشم به راه جمعه ای که مست از ظهور تو ، از شراب حضورت ، جامها بزنند.
آقای من ؛ چه ندبه ای هایی که هنوز ترنم " متی ترانا و نراک " شان به گوش میرسد ...
و چه بسیار عاشقانی که با نوای " اللهم ارنی الطلعة الرشیده " از این جهان رخت بربستند؛
و چه بسیار دلباختگانی که با آرزوی " فاخرج من قبری " چشم از این دنیا فروبستند ؛ و چه بسیار منتظران منتَظَر ....
و ما نیز آیا نعمت رؤیت قائم نصیبمان نمیگردد؟
میرسد آیا به ما صدای " انا المهدی " ات ، زمانی که " پا در جای قدوم خلیل بت شکن " نهاده ای ،
... و میشود آیا فریاد " بقیة الله خیر لکم " ات ، هنگامی که تکیه بر کعبه کرده ای ، ذوالفقار علوی در دست داری و آماده ی انتقامی از کشندگان جد مظلومت حسین - علیه السلام - ، گوش ما را هم بنوازد؟
ای دلیل "اتصال زمین و آسمان " هنوز آیا زمین " ملئت ظلما و جورا " نشده که با رایت عباسی ات سایه ی عدلت را بر آن بیفکنی ؟
مهدیا ؛ اینک جهان بیش از هرزمان درانتظار توست ؛ در انتظار عدالتت ؛ و منتظر جمعه ای که صدای " جاء الحق و زهق الباطل " طنین انداز شود ...
و هنوز آیا زمان آن فرانرسیده است؟

روایاتی که دلالت بر وقوع رویدادهای مشخصی در آینده می کند سه گونه است:

اول :روایاتی که به صراحت مربوط به ظهور حضرت بقیةالله است. چنانکه این صراحت را در بسیاری از روایات شیعه امامیه می بینیم که همگی به همین منظور برای اثبات این هدف گرد آوری شده اند و از نشانه ها و علائم قیامت که بعد از ظهور به وجود می آید کمتر صحبت به میان آمده است.

دوم :روایاتی که مربوط به قیامت و معاد است. این روایات بیشتر در کتب و منابع   روایی اهل سنت به چشم می خورد که فقط اندکی از آنها مربوط به حضرت مهدی (عج) است.

سوم :روایاتی که نسبت به این دو موضوع بحثی ندارند، بدان معنی که حوادثی را نسبت به آینده پیش گویی کرده بدون اینکه مشخص کند که آیا مربوط به ظهور حضرت مهدی (عج) است و یا مربوط به قیامت.

در هر دو مورد اول و دوم ، دو قسم روایات متشابه و نظیر یکدیگر وجود دارد :

اول:آنگونه روایاتی که دلالت می کند بر وقوع حادثه پیش از ظهور و پیش از قیام قیامت و چسبیده به آنها ،که فاصله بین آن حوادث و ظهور حضرت و یا قیام قیامت مدتی کوتاه و فقط چند روز است مانند روایاتی که مربوط به کشته شدن نفس زکیه است که می گوید فاصله بین آن و ظهور حضرت بقیةالله فقط پانزده روز است.

دوم :روایاتی که دلالت بر وقوع حوادثی پیش از ظهور حضرت و یا قبل از قیام قیامت دارد، بطوری که امکان دارد فاصله بین آن دو موضوع مدتی بسیار باشد و در روایت گفته نشده که فاصله اندک است و نزدیک به هم می باشند. چنانکه در برخی روایات آمده است که حضرت می فرمایند : ساعت برپا نخواهد شد مگر اینکه این حوادث رخ دهند و سخنانی دیگر به همین عبارت.

بر گرفته از کتاب "تاریخ غیبت کبری" نوشته:"سید محمد صدر" ترجمه:"دکتر سید حسن افتخار زاده"ص 542

رسول اعظم (ص) می فرمایند: خوشا بحال آنکس که قائم اهل بیت ما را درک کند و در غیبت و پیش از قیامش پیرو او باشد، دوستانش را دوست بدارد و با دشمنانش دشمن باشد چنین کسی در روز قیامت از رفقاء و دوستان من و گرامی ترین امت من خواهد بود.

امام زین العابدین (ع) نیز می فرمایند: «آگاه باشید که مبغوض ترین مردم نزد خداوند کسی است که به سنت و مذهب امامی معتقد باشد و به اعمالش اقتداء نکند.

برای آنکه بتوان یک منتظر واقعی بود و برای آنکه بتوان امام زمان را یاری نمود  و برای اینکه او را اسوه خود قرار داد و... باید وی را شناخت. این شناخت، هم از نظر چهره و هم از نظر اخلاق ایشان است.

من در اینجا فقط به ذکر صفات اخلاقی ایشان می پردازم و در  به صفات ظاهری وی. برای اختصار مطلب نیز آنرا به صورت لیست ذکر کردم.

1. عدل امام زمان: همه می دانیم که امام زمان برای چه ظهور می کند. او برای برقراری عدالت و مبارزه با ظلم و بی عدالتی ظهور می کند و در رائس فظائل اخلاقی ایشان عدل قرار دارد. پس کسی که ادعای تشیع و انتظار مهدی موعود (ع) را دارد باید مثل خود ایشان عادل باشد و در حق هیچ بنده ای ظلم نکند ولو کافر باشد. و نیز نباید ظلم به دیگران را تحمل کند. همانطور که خود امام زمان نیز همین گونه است و در برابر ظلم به پا می خیزد.

2. بخشندگی و عدم دلبستگی به ظاهر دنیا: حتماً می دانید که انسان بیش از هفتاد سال در این دنیا نیست همانطور که رسول الله(ص) می فرمایند: ... «و هرگاه به هفتاد سالگی رسیدی پس خود را جزء مردگان به حساب آور... .» در عوض در آخرت جبران می کند و تا بی نهایت زنده می ماند. پس آیا به نظر شما ارزشی دارد که انسان به خاطر چند صباح کوتاه زندگی جاودانه خود را در نزد خدای تعالی را به درد و عذاب در نزد شیاطین مبدل کند، و هفتاد سال را فدای بی نهایت(?) کند.

در نزد امام زمان نیز دنیا ذره ای ارزش ندارد و امام رضا (ع) نیز در این باره می فرمایند: لباس قائم ما چیزی نسیت جز پوشاکی خشن و غذای او چیزی نسیت جز طعامی خشک.

اگر شما مال و منال زیادی دارید چرا به این مال حرص می ورزید مطمئن باشید که پس از هفتاد سال هیچ چیزی ار این اموال به شما نخواهد رسید جز سنگ قبری ناچیز. پس چه بهتر که آنرا برای خود جاودانه کنید. از تشریفات اصرافی که موجب از دست رفتن مال و سرمایه می شود بپرهیزید.

3. اعمال خود را بهینه و تزکیه کنید: امام زمان (ع) در این زمینه می فرمایند:«آنچه ما را از مردم پوشیده نگه داشته جز اعمال ناپس آنها که ما آنها را ناپسند می دانیم نیست.»

در جائی دیگر نیز به شیعیان توصیه می کند که: «هریک از شما باید به گونه ای عمل کند که کارهایش او را به دوستی و محبت نسبت به ما نزدیک کند و از کارهایی که موجب خشم ماست دوری گزیند.»

امام جعفر صادق (ع) نیز می فرمایند: ما کسی را مومن نمی شماریم تا اینکه نسبت به تمام امر ما پیروی، علاقمند باشد، توجه کنید که البته از جمله پیروی و خواستن امر ما ورع پرهیزکاری است، پس خود را بدان زینت دهید که خداوند متعال بر شما رحمت آورد و به وسیله ورع، دشمنانمان را در رنج و فشار قرار دهید ه خداوند شما را عزت دهد و باقی گذارد.

پس ما که ادعای تشیع داریم باید در حد توان خود آئینه آن حضرت باشیم و هر آنچه او دوست دارد و انجام می دهد و توصیه می کند عمل کنیم و آنچه را که نهی می کند و دوست ندارد دوری کنیم، چراکه او نماینده خداست.

سلام...
خسته شدم ..
آه میکشم
دلم تنگ میشه بغضم میگره
بغضم میگیره ...
چشمام رو نمی بندم...حس میکنم !
الان که اینجا نشستم یکی زیر همین آسمون هست که......
که دلشو شکستم !
آه
الان خیلی غصه تو دلم هست ....
غصه ام از این گرفته که تو دلم فهمیدم که از دست من دلش شکسته !
تو ذهنم به هر دری میزنم که ببینم میتونم باها ش حرف بزنم میبینم نمیشه !
اصلا اذن نمیده باهاش حرف بزنم
حالا من هم شدم غریبه ؟!
نکنه مولاجان برا شما هم شدم ناشناس ؟
خدایا !
تو یه کاری کن شدم میون غصه ها تنها!
از این میترسم که نفسم بشه افسارم و خودمم بشم حیوان سرکشی زیر پای شیطان لعین
نه خدا!!! مگه من با تو غریبه ام ؟
مگه غیر تو خدایی هم هست که بهش پناه ببرم ؟
غیر تو خدایی نیست !
غیر تو کسی برای ستایش نیست !
پس تو رو ستایشت میکنم که از ظلمت رهایم کنی !
خدای خوبم !........
چرا .......
بغض گلوم شده ،حلقه اشک ؛ تو چشمام! ولی نمی دونم چرا هنوز .........اذنم نمیده !؟!
خسته ام ...
اگه قرار باشه که مولا جان محلم ندی که دیگه آواره ام ....
دلم رو به این خوش کردم که از نفسم ضربه میخورم از شیطان ضربه میخورم کول بار گناهم بیشتر میشه
خواب غفلتم پررنگ تر! و کمرم که در حال شکستنه !
فقط اون لحظه ای که شیطون به خیال خودش کار خودشو تموم کرده ...
 این شما هستی که مولا جان میایی دست نوازشی به سر میکشی !
آره دلمو به این خوش کردم که این شما هستی که میایی ! مثل همیشه !
آخه شما که دیگه منو خوب میشناسی !!!
آره مولا جان من همونیم که پرونده اش  گوشه اش نوشته عبد گنه کار !

آره من همون روسیاهه ام ....
همونی که پیش شما به بدی معروفه !
چه کنم آقا !!!
دردمو به کی بگم !
اگه شما با من حرف نزنی پس کی با من حرف بزنه !
اگه شما با خدا در مورد من روسیاه حرف نزنی پس کی سفارشمو پیش خدا کنه !
یه زمونی یادمه رسم انتظار چیز دیگه بود !
رسمی که شما منتظر بودی من با خوبی بیام!
ولی حالا چی ؟
من که با بدی اومدم
خسته ام
خسته ام
خسته ام
ازنفس بدم خسته ام
الان که ساعت رو نگاه میکنم میبنم.... اصلا آقا ببخشید مزاحم شدم
الان وقت مناجات شما با خداست گرچه شما هر لحظه با خدایی !....
لحظات نزدیکه به لحظه های حساس سحر روز جمعه !!!
همون لحظه ای که سال هاست سحر صبح جمعه ندایی زیبا میگه:
امن یجیب المضطر اذادعاه ویکشف السوء ......
 بالاخره از آسمون یه فرشته میاد با یک نامه !....
آقا انشاالله که نامه ظهوردرهمین ساعات از جانب خدا برسه به دستتون !
آقا !!!؟!!میرم توبه میکنم
که دیگه دلت رو نشکنم
شما رو دیگه ناراحت نکنم ولی آقا! رهام نکن !
 انشاالله تو همین لحظه ها بتونم کاری کنم تا دلتو شاد کنم !