روایاتی که دلالت بر وقوع رویدادهای مشخصی در آینده می کند سه گونه است:

اول :روایاتی که به صراحت مربوط به ظهور حضرت بقیةالله است. چنانکه این صراحت را در بسیاری از روایات شیعه امامیه می بینیم که همگی به همین منظور برای اثبات این هدف گرد آوری شده اند و از نشانه ها و علائم قیامت که بعد از ظهور به وجود می آید کمتر صحبت به میان آمده است.

دوم :روایاتی که مربوط به قیامت و معاد است. این روایات بیشتر در کتب و منابع   روایی اهل سنت به چشم می خورد که فقط اندکی از آنها مربوط به حضرت مهدی (عج) است.

سوم :روایاتی که نسبت به این دو موضوع بحثی ندارند، بدان معنی که حوادثی را نسبت به آینده پیش گویی کرده بدون اینکه مشخص کند که آیا مربوط به ظهور حضرت مهدی (عج) است و یا مربوط به قیامت.

در هر دو مورد اول و دوم ، دو قسم روایات متشابه و نظیر یکدیگر وجود دارد :

اول:آنگونه روایاتی که دلالت می کند بر وقوع حادثه پیش از ظهور و پیش از قیام قیامت و چسبیده به آنها ،که فاصله بین آن حوادث و ظهور حضرت و یا قیام قیامت مدتی کوتاه و فقط چند روز است مانند روایاتی که مربوط به کشته شدن نفس زکیه است که می گوید فاصله بین آن و ظهور حضرت بقیةالله فقط پانزده روز است.

دوم :روایاتی که دلالت بر وقوع حوادثی پیش از ظهور حضرت و یا قبل از قیام قیامت دارد، بطوری که امکان دارد فاصله بین آن دو موضوع مدتی بسیار باشد و در روایت گفته نشده که فاصله اندک است و نزدیک به هم می باشند. چنانکه در برخی روایات آمده است که حضرت می فرمایند : ساعت برپا نخواهد شد مگر اینکه این حوادث رخ دهند و سخنانی دیگر به همین عبارت.

بر گرفته از کتاب "تاریخ غیبت کبری" نوشته:"سید محمد صدر" ترجمه:"دکتر سید حسن افتخار زاده"ص 542